📅 Geschreven op 14 januari 2024
Iedereen heeft verwachtingen, toch?
Iedereen heeft een droom, toch?
Iedereen kijkt uit naar een vakantie, toch?
Iedereen is weleens teleurgesteld, toch?
Iedereen is weleens jaloers, toch?
Ja. Een dikke JA.
Een droom op de agenda
Begin januari stond mijn hardloopdroom op de agenda. De Dopey Challenge in Disney World Florida. Jaren en maanden trainen, visualiseren, voorbereiden. Stap voor stap zag ik mezelf door de parken rennen. Ik had er alle vertrouwen in.
En dan… komen de obstakels.
Drie weken voor vertrek overleed plotseling mijn schoonvader. Verdriet, rouw, regelen – mijn wereld stond op zijn kop. Kerstspullen opruimen werd een reis door herinneringen, tranen rolden onophoudelijk. Gelukkig nieuw jaar… 2024 gaat mij… brengen? Ik wist het even niet meer. Maar mijn droom stond daar nog. Hardlopen door Disney.
De start: een test van flexibiliteit
Yes! Op weg naar Orlando, samen met een geweldige groep medelopers. Alles is voorbereid. Wat kan er nog misgaan?
✈️ 24 uur vertraging. Van Frankfurt via Amsterdam naar New York en dan pas Orlando.
🏃🏻♀️ Een race tegen de klok om de startnummers op te halen. Koffers dumpen, bussen pakken, haasten – maar uiteindelijk, ik heb ze! Mijn deelname is officieel. 02:00 uur. De wekker gaat af. De Dopey Challenge wacht. 78 km hardlopen door Disney. En dan… een nieuw obstakel. Vanwege het slechte weer past Disney het parcours aan. De halve marathon wordt 12 km. De magische foto bij het kasteel? Letterlijk en figuurlijk in het water gevallen.
Niet klagen, maar leren
Dit alles is geen klaagzang. Dit is het leven. Dit is omgaan met weerstand, flexibel zijn, jezelf herpakken.
Ja, ik was boos 😡 – waarom overkomt mij dit?
Ja, ik was verdrietig 😭 – de pijn in mijn hart.
Ja, ik was jaloers 🫣 – ik ben langzamer dan de rest.
Maar bovenal voelde ik overwinning 🏆 – op mijn angsten, mijn verdriet, mijn pijn, mijn jaloezie.
Wat blijft? Dankbaarheid 🙏🏻 en liefde ❤️ En nu? Ik kan maar één ding zeggen: wanneer mag ik weer? 🏃🏻♀️
